Vaak vraag ik mij af, wie ben ik nou daadwerkelijk? Waar liggen mijn wortels? Wat is mijn doel in dit leven? Een heel beknopt antwoord, zal ik hier vast niet op krijgen, logisch, want ik ben ook zoveel meer dan 1 woord. De eerste stap naar antwoorden is denk ik bewust zijn en zelf acceptatie, daarmee ook meteen meer zelfliefde.
Toen ik vorig jaar in de ziektewet belandde, wilde ik deze tijd echt gaat benutten om te herstellen van mijn burn-out. Ik wilde geen pleister op de wond, maar ik wilde helen, ik wilde in balans komen en belangrijker nog: blijven. Maar hoe doe je dit? Dit betekende voor mij, vaker voor mij zelf kiezen, maar dan ook de uitdaging; proberen er me niet schuldig over te voelen, maar ook, de mening van anderen te laten varen. Het is continue, bewustzijn en stil blijven staan bij je principes en je doelen. En vooral m'n gedachtes niet m'n leven over laten nemen. Want wie zegt, dat wat ik denk, waar is? Waarschijnlijk is dat mijn ego (oftewel de angst) die spreekt.
Hoe heerlijk zou het zijn, wanneer het mij steeds vaker en steeds beter zou lukken, dichter bij mijzelf te blijven, dichter bij mijn ware zelf? Stapje voor stapje... Inmiddels ben ik dus begonnen aan mijn opleiding, gelukkig vind ik het tot nu toe heel leuk en leerzaam! Ik krijg veel tools aangereikt en inzichten, hoe ik mezelf en dus ook anderen, beter kan begrijpen en belangrijker nog, kan helpen. Zo zie je maar, wanneer je écht iets wilt en je gaat ervoor, krijg je er zoveel moois voor terug. Ik geloof dat je als mens, krijgt wat je nodig hebt. Het leven is een journey, één grote leerweg. En elke dag, leer je wel IETS. Ook van negatieve gebeurtenissen.
Reactie plaatsen
Reacties