Je kent het wel, wanneer je een gezin hebt. Een hoop ballen hoog te houden. Scholen, sporten, verjaardagsfeestjes, speelafspraakjes... Dan hebben we het nog niet eens gehad over de aandacht die we willen verdelen, de verschillende levensfases (14, 7 en 4), maar ook ieder hun eigen karakter. We leven met z'n vijven, nee wat zeg ik, zessen! Want we hebben ook nog een pup van een half jaar, ook zij heeft de nodige aandacht en verzorging nodig. En ja, ik smeer boterhammen, vul de broodtrommels en de bekers, zorg ervoor dat ze elke dag alles binnen krijgen wat ze nodig hebben, zorg dat er elke avond een verantwoordelijke maaltijd op tafel staat, plak pleisters op wonden, maak neusjes schoon, kam hun haren (ja ook die van de hond, en die heeft er veel! haha), help ze douchen en aankleden (nee, niet m'n puber, want die deur is tegenwoordig op slot, hihi), breng en haal de jongste twee van school/sport (twee verschillende scholen/tijden).
Ja, ik doe het allemaal, dat is ook aardig te managen en te plannen. Alleen ben ik niet altijd voorbereid op hun gedrag, hun energie en ook niet hun wisselwerking samen. Dan is het continue schakelen, van puber naar een 7-jarig brein en dan weer naar een 4-jarig brein. Wie heeft wat nodig? Ik ben daar dan ook veel mee bezig, want ik MOET natuurlijk wel een leuke en goede en lieve moeder zijn (en pedagogisch medewerker, kindercoach, politie agente, sergeant, juf, kokkin etc...). Gewoon, voor mezelf en oh ja, om me te bewijzen tegenover anderen. Iets met latjes en te hoog leggen ;-).
Maar hey! Wat heb IK nou nodig? Sja... Wat heb ik nodig? IK? Vaak moet ik daar veel langer over nadenken dan wanneer ik mezelf de vraag stel, wat hebben de kinderen nodig, of de hond, of mijn man? Oeps! Ik heb mezelf helemaal onderaan geplaatst. Goh, daarom voelde ik me de laatste tijd weer moe en niet lekker in mijn vel. Last van mijn rug en schouders. Hoofdpijn. Ik maar reiki geven aan mijzelf, me afvragen waarom het niet het gewenste resultaat gaf?
Ik weet bijvoorbeeld dat ik als HSP'er meer me-time nodig heb dan anderen. Ik raak sneller overprikkeld, dus dan is de lat hoog leggen en er van alles van verwachten niet heel bevorderlijk voor je humeur en je gestel. Tel daarbij op dat tussen het rennen en vliegen door van het dagelijks leven (agenda's van mezelf en de kinderen, het huishouden en de hond) niet altijd even vaak aan mijzelf toe kom. Want ja, helemaal vergeten. Ik MOET natuurlijk ook nog een leuke 'vrouw van' zijn. ;-)
TO DO LIST
- Meer me-time inplannen in mijn agenda
- Minder denken, meer voelen
- Meer zelfliefde en zelfvertrouwen
- Minder moeten
- Goed voor mijzelf zorgen (ook qua voeding en drinken)
Wat heb jij op je TO DO LIST staan?
Reactie plaatsen
Reacties