In de avond bereid ik al veel voor, voor de ochtend. Broodtrommels maak ik klaar en zet ik in de koelkast. De ontbijttafel dek ik vast. Ik sta een uur eerder op dan de kinderen, zodat ik tijd heb om wakker te worden en te gronden en een intentie te zetten voor de dag. Zodra mijn wekker gaat, stap ik meteen uit bed. Met een slaperige hoofd strompel ik met mijn stapel kleding naar de badkamer. Soms word een van de kinderen wakker en begint te roepen, soms zelfs alle twee. Dat zijn de mindere ochtenden, want zij weten dat zij voor de ogen van de slaapschaap open zijn, niet horen te roepen, mits er een noodgeval is.
Maar zoals je zult begrijpen, is die er meestal niet ;-) (gelukkig maar). Om 07:00 gaat de wekker van de kids en begint het hele ritueel, aankleden, plassen, tanden poetsen en hup naar de ontbijt tafel. Onderweg vaak wat afleidingen of onenigheid over wie als eerst de trap op gaat, of wie het snelst was aangekleed. Eenmaal aan de ontbijt tafel komen de schermpjes, wat dat is het enige dat ik ontdekt heb, wat voor mij als moeder helpt, om de dag enigszins rustig te kunnen beginnen. Maar er heerst ook vaak strijd. Welk filmpje? Wie er beter kan eten, wie er z'n melk als eerst op had, of gewoon dat Marlo zegt dat hij de Hulk is en Reev zegt, dat hij al de Hulk is. Je weet wel... ;-) Als de oudste dan al zingend (zie; monotone herhalingen van vreemde woorden e.d.) naar beneden komt, terwijl de jongste twee aan het kibbelen zijn van wie de fidget spinner is die nog op het aanrecht lag van gisteren, de hond aanslaat op iemand die langs loopt en de vaatwasser piept dat ie klaar is en er vervolgens ook nog door de jongste twee een tik uitgedeeld wordt en m'n oudste mij laat schrikken onderweg naar de vaatwasser, waardoor ik mijn teen stoot... Dan kun je je vast voorstellen wat er in mijn hoofd gebeurd "POEFFFFF!' kortsluiting. Als mama zegt, 'Ik ga even de was vouwen', betekend dat meestal, ik ben overprikkeld en ik heb even een ruimte nodig waar niet zoveel verschillende energieën hangen. Even afleiding, een was draaien en ophangen en de droger aanzetten, helpt mij enorm om weer op adem te komen. Tijdens het koken, is ook zo een moment, gewoon teveel, wanneer je drie pannen op 't fornuis hebt staan en er van alles om je heen gebeurd, je telefoon afgaat terwijl je staat af te gieten en de jongste denkt dat ie wel even kan 'paardje rijden' op de hond. Ik houd ze dan heel (spelender-)wijs uit elkaar, geef ze wat om te doen, of de een speelt buiten en de ander kijkt even een filmpje of zet ik aan de waterverf of de klei. Zo vind ik steeds meer tools, om alles in goede (zie; acceptabele) banen te leiden. Dan geef ik mezelf, wanneer de kleintjes in bed liggen, alles stil is en de oudste op z'n kamer 'chillt' toch even een schouderklopje. Well done!!!
Reactie plaatsen
Reacties